ciddi ortamda istemsizce gülmek

gülerim. her yerde gülerim :d

hoca azalarken kaçışının olmaması ve gülmek

tam olarak budur (bkz: ay ben gülerim)

genelde elimi ısırarak engellemeye çalışırım kendimi.

aklıma hüzünlü şeyler getirip engellediğim anlar

galatasarayın yediği 6.golü düşünür kendimi tutmaya çalışırım.

bugun cuma namazında basıma gelen olay. hoca dua okuyor pur dıkkat dınlıyoruz bırden bırının telefonu calmaya basladı'' duaaaalaarr eder insan '' diye gülmemek için zor tuttum kendimi en son patladım kahkaha attım cemaat tekme tokat dısarı yolladı

babam kizarken deli gibi gulesim geliyo amk kizmasi bitiyo benimde gulme istegim bitiyo

yakın arkadaşlarımdan biri olsun yeter illa ki gülünecek bir şey buluruz. ama teksem ve ciddi olmam gerekirse affetmem. (bkz: sözlüğe takım elbiseyle girmek) gibi.

biriyle ilk bulusmam da aksam yuruyoruz yolda. çok garip el hareketleri ve mimiklerinin oldugunu farkettim.yolda durup durup bir şeylere sinirleniyordu. esniyomuş gibi yapip agzimi kapatarak gulmekten kramp girmisti. o aksam hic bitmeyecek sanmistim. allah düsmanımın başına versin.

bir arkadaşımla başka bir arkadaş vesilesiyle abilere akşam sohbetine gitmiştik ve bu ilk gidişimizdi. salona girdik oturduk bir köşeye. 10 dk falan geçti arkadaş kulağıma "lan yandakinin ayağı ne pis kokuyo amına koyuyum ölecez burda kalk gidek" dedi. beni kahkaha tuttu. ben gülünce arkadaş güldü. gülmemek için zor tutuyoruz kendimizi. en son koridora çıkıp sakinleşip gelmiştik. ama harbiden ben öyle ayak kokusu görmedim. edit: bir de bu anım var (#1983559). bir de dil anlstım dersinde baya kahkahalara boğulmuştum 10dk. sebebini hatırlarsam yazarım.

ah almışsınızdır. gülmek değildir o karın ağrısıdır gülmek olsa durmazdınız aksks

dün bi taziyeye götürdü annem beni. i̇lk defa tanımadığım bi taziyeye gittim. biz gittik bi salonda oturuyorduk. önce çay getirdiler. sonra ölen adamın karısıyla annem hal hatır muhabbetine girdi. sanki normal bir ziyarete gelmişiz. bu nasıl taziye diyorum içimden. sonra bi kadın geldi. ama belli uzaktan akraba. dıdısının dıdısı yani. alakasız, üzülmesi mantıksız biri. bu ağıt melodisiyle iki cümle kurdu. sonra önce adamın karısı sonra tüm salon bi anda bağıra bağıra ağlayarak ağıt yakmaya başladı. hayır normalde ciddiyetsiz bir insan da değilim. beni bi gülme tuttu. nasıl ama. yanağımı dişlemekten deri kalkmış sonra farkettim. zaten kadınlar şalvarlı yazmalı yaşlı salaşlar. köy yeri. biz yemekten geliyoruz. süslü süslü yeni gelin gibi oturmuşum acayip göze batıyorum. ulan dedim. şimdi gülersem yarınki cenaze benim. yanlış anlamayın tabi ki acısı olan insana saygım var. sadece ilk defa öyle bir yerdeyim ve iki saniye önce çay içerken bir anda ağlamaya başlıyorlar. anneme kaş göz yapıyordum çıkalım diye. meğer kendimi kasmaktan onu bile yapamıyormuşum. annem dedi, gözlerini üç harfli çarpmış gibi kocaman acıp bi bakıyodun bana. korkulacak ne var? dedim, ölüm korkusu. leşim çıkacaktı az daha ordan.

birisinin duruşmasına gitmiştik annemle arkada oturuyorduk bana bi gülmeler geldi ve hiçbir sebebi yok ama sessiz gülücem diye bir yerim çatlıyor e gülmemem gerektiği için daha çok gülesim geliyor bu sefer annem de gülmeye başladı ama sus diye cimcikliyor sonra ayrı yerlere geçtik sakinledim çıkınca güldüm. bu da böyle bir anım. teşekkürler.

kopya çektik yakalandık hoca kağıtlarımızı aldım cnm kankam güleceğimi bildiği için beni terslemişti komik mi geri zekalı diye,sonra alınmıştım bana niye milletin içinde bağrıyon diye

allah affetsin cenazelerde çok oluyor. bi de lise de disipline gitmiştik. orda gülmek için sebep çoktu ama. tabi dayanamayıp gülünce disiplin kurulunda olan beden eğitimi hocasının üç parmağının izi yanağımda acı bir hatıra olarak kaldı. en efsane olanı şu. bi yere taziyeye gittik bi abimle. birisi ölen kişinin kardeşine "başınız sağolsun, nasıl oldu" dedi. demez olaydı. duymaz olaydım. adam ağlamaklı bi sesle "at düşmüş" dedi. soruyu soran kişi üzülerek "yazık attan mı düşmüş" dedi. ve beni oradan kovduran cevap geldi cenaze yakınından. "yok, at bizimkinin üstüne düşmüş." bok var ya amk sorguluyon. adam ölmüş işte.

ben utanınca gülümserim hata çoğu yakınım buna sinir olur mesela babam bana bağırıyor ben mal gibi gülüyorum yada biri iltifat etsin dilim tutulur sadece gülümserim arada kahkahaya dönüşür falan ben normal değilim zaten normal olsak burda ne işimiz var ayol

cenazeye gitmiştik içimden 'şu ortamda birisi gülse ne komik olur yav' diye geçirdim. bilin bakalım kim güldü?

hava harp okulu öğrenci seçme uçuşları sırasında sabah içtimasında yanımdaki çok yakın arkadaşımın başına gelen elim olaydır. tim komutanımızın ''ne gülüyosun lan'' sorusuna ''gülmüyorum komutanım'' cevabını vermesi komutanı daha da sinirlendirmiştir. bunun üzerine benim de kendimi tutamayıp gülmem de evlere şenlik bir olaydır. arkadaşa squat pozisyonunda eller ensede içtima sonuna kadar durma cezası, bana da şınav pozisyonunda durma cezası verilmiştir. vatan sağ olsun.

gerginlik yüzünden her şeyi gözden geçiriyorum sonra onlarla ilgili espri geliyo aklıma gülesim geliyo ama ortam ciddi gülmesem içim şişiyo falan ölüm gibi bi şey -,-

kendimden biliyorum hoş bir şey değil. hele de benim gibi içinden gülmeyi beceremeyeler için.

dedem vefat etmisti.taziye çadırına gitmeden önce arkadaşıma tembihledim sakın bi ibnelik yapma diye şerefsiz kasıtlı bir şekilde tam karşıma geçti.o zamanlar toyduk baya ota boka gülerdik onunla göz göze gelince içimden gülme krizine girdim kimseye belli etmemek için suratım hawking yamuldu.taziyeyi bırakıp çıkmıştım ordan.

bayram namazında gülmekten gözümden yaşlar gelmişti allah affetsin :d

hep başa gelen durum aslında hiç komik olmayan olaya garip bu şekilde gülüyorsun o an da gülmek aşırı eğlenceli geliyor

allah affetsin dün komşumuzun mevlüdünde ortada hiçbir şey yokken kuzenimle kahkaha atmamak için kendimizi zor tuttuk. o değil de ben gülmemek için kendimi hiç bu kadar sıkmamıştım nznzjznzjzj

arkadaşıma görücü geldi dün. adam çocuğu övüyor vs. soyadı ayıboğanmış :d göz göze geldikten sonra kendimizi tutamayıp güldük. adamlar değişik değişik bakakaldılar...

aga böyle bir salaklığım var gün boyu somurtabilecek birisiyim en olmadık yerde(cenazede, toplantıda vsvs) bir anda gülme geliyor sonra derin nefes alıp gülmeyi geçirmeye çalışıyorum amk..

eskiden bayram ziyaretlerinde çok olurdu bana o gülme istekleri. birbirine söven arkadan atıp tutan insanlar bayramlaşırken yüzlerine gülmesi birbirine iltifatlar yağdırması komik. şimdilerdeyse kedi tırnağı kadar yarayı büyütüp uzun süre dert edinen insanların kendi aralarında konuştuğu o ciddi muhabbetle kahkahalarla kaçasım geliyor.

Bu bana niye oluyor bilmiyorum ama resmi dil kullandıkları için gülesim geliyor. Yok ayşe hanım yok mehmet bey sanki bir romanın içine hapsolmuşum gibi geliyor. Genelde gülüyorum ve tüm bakışlar bir anda bana dönüyor ve o an sıla'nin konserinde ahey ahey çeken dayı gibi oluyorum .d sonra millette de o tebessümü görünce rahatlıyorum.

Ciddi ortamlarda xanım sıkılıyor, aklımdan bir sürü olay geçiyor, durumu komikleştiriyorum.yüzüme aptal bir sırıtma yansıyor, somra gelsin insanların deli mi bu bakışları

lisede fizik dersindeydik, hocamız çok da olmasa da ciddi sayılabilecek birisi. sınıfta az kişi olduğu için sıraları birleştirdi, o şekilde soru çözüyodu bize. neyse sonra herkes sustu bi, hoca daire çizmeye başladı herkes ona bakıyor falan, beni orda bir gülme tuttu. herkes döndü bir an napıyor bu mal diye. hoca neye gülüyorsun evladım dedi. gülmekten cevap veremedim birkaç saniye. hocam çok komik bir sessizlik falan oldu dediydim ama şimdi düşünüyorum da olsa tekrar gülerim.

Yks'ye girerken heyecandan mıdır bilmem bi gülme tuttu beni. Hoca kuralları anlatıyor ben arkada kendi kendime gülüyorum. Allahtan maske vardı da kimse deli gözüyle bakmadı bana

ortada bir aile krizi var ama benim çok fena gülesim geliyor. e komik ama ne yapayım? koca koca adamlarsınız küsüştüğünüz şeylere bak, şaka gibi. işin kötü tarafı ben gülünce annemin de gülesi geliyor, sülaleden aforoz edilmesek bari.

benim bu özelliğim yeni çıktı ortaya ve bundan aşırı utanıyorum. sağlık sorunu, ölüm, ayrılık konu ne olursa olsun birden gülesim geliyor asla ciddi olamıyorum. ayarsızlığımın dibini gördüğüm bu özellik için şeytan taşlar gibi taşlanırım bi yerde ben onu bekliyorum.

Genelde insanlar hep kötü şeylerden bahsederken gülesim geliyor. İçim üzülüyor anlatılanlara ama dışımda gülerken gözlerimden yaşlar geliyor. Üzgünüm ndndnd

bu gülmenin yüzüne ilkokulda müdür yardımcısı nejla bana çok dayak attı. çocuğum ne gülüyorsun diyip elindeki nar çubuğuyla defalarca vururdu. (bkz: müdür yardımcısı nejla'nın sahibe ruhlu bir kadın olması)

abi ben arizaliyim gerildigimde otomatik gulmeye basliyorum gergin ortamlarda ozellikle tum oklar siritip durdugum icin bana donunce kahkaha atasim geliyo

İşte bu ben,ciddi ortamlarda çok değişik bir şekilde gülüyorum kendime engel olamıyorum. hani ciddiyetin farkındayım ama gülmekten sırıtmaktanda kendimi alamıyorum neden böyle oluyor?bu huyum yüzünden sevdiğimi soğuttum kendimden,kendime engel olamıyorum.